Zanim na rynek wprowadzono pierwsze tarcze hamulcowe, do zatrzymywania samochodów używano hamulców taśmowych, które spełniały swoje funkcje dzięki zaciskaniu się ciernej taśmy na wale napędowym, oraz hamulców bębnowych, a precyzując – szczękowo-bębnowych.
Jak twierdzą specjaliści z http://www.nowe-hamulce.pl/, hamulce bębnowe są swego rodzaju modyfikacją używanych wówczas na kolei hamulców działających przez dociskanie ciernych klocków do powierzchni jezdnych kół wagonów i lokomotyw. Gdy w samochodach zastosowano opony pneumatyczne takie rozwiązanie nie mogło być dłużej stosowane, dlatego znaleziono inne, kompromisowe, którym okazały się hamulce bębnowe. Na piastach kół zamocowano obracające się wraz z kołami, żeliwne bębny, w środku których umieszczono dwie podparte obrotowo na jednym z końców metalowe półksiężycowe szczęki, które po zapewnieniu odpowiedniej siły na ich wolne końce pozwoliły na docisk od wewnątrz do cylindrycznej części bębna, wytwarzając siłę przeciwstawiającą się ruchowi obrotowemu.
Bębny hamulcowe posiadają z jednej strony otwarcie, co umożliwia ich zsuwanie z piasty koła – jest to niezbędne rozwiązanie, które stosuje się w celu wymiany szczęk lub naprawy urządzeń rozpierających oraz regulujących ich dostęp do powierzchni cylindrycznej bębna. Wszystkie elementy takiego hamulca zamocowane są do specjalnej, odpowiednio wyprofilowanej tarczy, która wykonana jest z grubej blachy. Ma ona także chronić wnętrze bębna przed przedostawaniem się do niego większych zanieczyszczeń i błota.
Szczelność takiej osłony jest raczej złudna, dlatego wnętrze bębna hamulcowego, a tym samym szczęki hamulcowe są dość podatne na szybkie zamakanie, co może prowadzić w początkowym stadium do niekontrolowanego zwiększenia się współczynnika tarcia pomiędzy bębnem i okładziną szczęki, a w nieco późniejszym – do istotnego zmniejszenia skuteczności działania hamulców. Dlatego inżynierzy postanowili, że niektóre bębny hamulcowe będą miały w części cylindrycznej specjalne nacięcia, dzięki którym z ich wnętrza łatwiej usuwane są zarówno gromadzący się w nich pył, który pochodzi ze ścierających się szczek hamulcowych oraz inne drobne zanieczyszczenia, a nawet gromadzącą się wodę.